31 augustus 2012

Wanneer zijn groenten en fruit in het seizoen?

Als kind dat opgevoed is in een tijd waarin veel groenten en fruit het hele jaar door in de supermarkt liggen, heeft het even geduurd voor ik begreep dat bosbessen nu eenmaal niet in december op hun best zijn. Inmiddels probeer ik meer te letten op wanneer groenten en fruit in het seizoen zijn. Erg handig hierbij vind ik dit schema. De meest gangbare groenten en fruit staan er op. Wel zo handig.

Klik op de afbeelding voor een vergroting.




30 augustus 2012

Turkse yoghurttaart met citrusstroop

In het artikel van de chocoladetaart met glazuur van witte chocolade en Bailey’s vertelde ik al over hoe ik op Caroline’s website zo veel lekkere taarten tegenkwam dat ik geen keuze kon maken. Deze taart van Gordon Ramsey was er één van. Omdat Caroline bij het recept zegt dat ze het meer een dessert dan een taart vond, besloot ik deze niet te maken als verjaardagstaart. Een paar dagen later kreeg ik het plaatje echter niet uit mijn hoofd, dus ging ik naar de Turkse supermarkt voor een flinke emmer Turkse yoghurt.

Het eindresultaat was heerlijk. Een soort combinatie tussen een luchtige cheesecake en een Amerikaanse spongecake. Wat ik zelf trouwens erg leuk vind aan deze taart, is dat het zo rijk is aan proteïnen (eiwitten) en relatief weinig bloem bevat. Het is dus ook nog eens een taart die goed vult en goed is voor je spieren. (Alles om een excuus te hebben voor taart)



Ingrediënten:
  • 6 grote eieren, gescheiden in eiwitten en dooiers
  • 150 g fijne kristalsuiker
  • 75 g zelfrijzend bakmeel
  • 600 g Turkse of Griekse yoghurt
  • 1 citroen, schil geraspt en sap
  • snufje zout
Voor de citrussiroop:
  • 125 g fijne kristalsuiker
  • 125 ml water
  • 1 citroen, geraspte schil en sap
  • 1 sinaasappel, geraspte schil en sap
  • 1 tl oranjebloesemwater

Bereiden:
  • Verwarm de oven voor op 160' C boven-en onderwarmte. Vet een vorm van 24 cm in en beleg de bodem met bakpapier.
  • Klop de eidooiers en suiker met een mixer tot ze bleek en romig zijn. Zeef de bloem er boven en vouw het voorzichtig in het eimengsel. Voeg de yoghurt, citroenrasp en -sap toe en vouw door het deeg.
  • Klop de eiwitten met een snufje zout stijf en vouw ze met een metalen lepel voorzichtig door het deegmengsel.
  • Doe het deeg in de bakvorm en strijk de bovenkant glad met een spatel. Bak de cake 50 - 60 minuten tot de taart bovenop goudbruin is, gerezen is en gaar is. Test met een satéprikker, die moet er schoon en droog uitkomen. Laat helemaal afkoelen in de vorm, de taart zal een beetje inzakken.
  • Terwijl de taart in de oven staat kun je de siroop klaar maken. Doe alle ingrediënten in een steelpannetje en breng aan de kook. Verlaag de temperatuur en laat ongeveer 7 - 10 minuten koken tot de inhoud tot een derde is geslonken en stroperig is geworden. Laat afkoelen.
  • Haal voor het serveren de taart uit de vorm en lepel de siroop erover. Je kunt de taart serveren met nog wat crème fraîche.

29 augustus 2012

Lui brood

R. was vergeten brood mee te nemen voor op het werk. Of ik niet even snel iets kon bakken was de vraag. Natuurlijk joh! Ik draai wel even een brood in elkaar.

Nee, die zin was niet sarcastisch bedoeld. In het boek Express van Nigella staat dit recept voor lui brood. Met nog geen twee minuten werk en een paar uur in de oven zet je een heerlijk compact brood op tafel waar een gezin van 4 een dag van kan eten. Het vult goed en door de rozijnen en hazelnoten in de muesli zit er nog wat extra textuur en smaak aan het brood. Dit brood is absoluut voor herhaling vatbaar.



Ingrediënten:
  • 200 gram suikervrije havermout-muesli
  • 325 gram volkorenbloem
  • 6 gram gedroogde gist
  • 1 theelepel zout
  • 250 ml halfvolle melk
  • 250 ml water

Bereiding:
  • Meng muesli, bloem, gist en zout in een kom. Giet er melk en water bij en roer door elkaar. Het gaat op dikke havermout lijken.
  • Doe het deeg in een ingevette en met bakpapier beklede broodvorm. Zet dit in een koude oven en stel de oven gelijk in op 110 graden. Laat 45 minuten bakken.
  • Draai de oven na de 45 minuten naar 180 graden en laat het brood nog een uur bakken. Daarna moet het goudbruin en gaar zijn. Haal het brood uit de vorm en tik op de onderkant. Het moet enigszins hol klinken. Zo niet, zet het brood dan nog even, zonder vorm, terug in de oven.
  • Laat volledig afkoelen voor je het aansnijdt.

28 augustus 2012

Hazelnootmeringue met hazelnootpralineroom en chocoladesaus

Na een uitgebreid etentje mag een lekker toetje niet ontbreken. De grap van dit toetje is dat het een gigantische portie lijkt op je bord, maar uiteindelijk eet je een hoop lucht. Tenminste, dat hebben we ons voorgehouden, want alle bordjes waren leeg.

Dit is weer een fijn toetje voor een feestje, want je kan de meringues, de hazelnotenpraline en de chocoladesaus de dag van tevoren maken. Het enige dat je dan nog moet doen voor het serveren is de slagroom kloppen en de hazelnotenpraline er doorheen roeren.



Voor 5 personen
Ingrediënten:
Voor de meringues
  • 6 eiwitten
  • 1 ½ theelepel citroensap
  • 150 gram lichtbruine basterdsuiker
  • 150 gram poedersuiker
  • 75 gram geroosterde hazelnoten
Voor de hazelnootpralineroom
  • 150 gram suiker
  • 150 gram geroosterde hazelnoten
  • 225 ml slagroom
Voor de chocoladesaus
  • 75 ml water
  • 50 gram lichtbruine basterdsuiker
  • 50 gram cacaopoeder
  • 50 gram pure chocolade, grof gehakt

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 120 graden. Hak de 75 gram hazelnoten fijn in een keukenmachine.
  • Klop de eiwitten met het citroensap schuimig. Voeg in delen de suikers toe terwijl je blijft kloppen tot je stijve pieken hebt. Roer hier de gehakte hazelnoten doorheen. Maak op de bakplaat 15 platte schijfjes van de eiwitten, allemaal van ongeveer 7 cm doorsnee. Laat de meringues anderhalf tot twee uur bakken en laat ze afkoelen in de oven.
  • Doe voor de hazelnootpralineroom de suiker in een steelpan met dikke bodem. Leg een stuk bakpapier op een hittebestendige oppervlakte. Laat de suiker karameliseren. Het moet net iets donkerder van kleur dan honing zijn. Roer hier snel de hazelnoten doorheen en stort dit uit op het bakpapier. Laat volledig afkoelen.
  • Voor de chocoladesaus meng je water, basterdsuiker en cacaopoeder in een steelpan. Laat dit warm worden en doe hier de chocolade bij. Roer tot de chocolade gesmolten is en laat afkoelen. Als je het toetje van tevoren bereidt kan het handig zijn om de saus nog even een minuutje op te warmen voor het serveren.
  • Hak de gekarameliseerde hazelnoten fijn in de keukenmachine of met een mes. Klop de slagroom en roer hier de hazelnoten doorheen. Maak een stapel van onderop een meringue, een laagje room, een meringue, een laagje room en nog een meringue bovenop. Maak af met de chocoladesaus.

27 augustus 2012

Maak elke dag kans op een gratis diner met Chaudfontaine!

Advertorial – De echte culi’s zullen het al lang weten: vanaf vandaag tot en met 4 september is de Restaurant Week weer in volle gang. Door heel het land kan de culinaire liefhebber voor een fijne prijs heerlijk lunchen of dineren bij één van de deelnemende restaurants. Een buitenkansje voor iedereen die bijvoorbeeld eens bij een Michelinsterrenrestaurant heeft willen eten maar hier eigenlijk het geld niet voor heeft.

Bij Chaudfontaine wordt de restaurantweek nog leuker. Zij geven namelijk tijdens de Restaurant Week dinerchecks ter waarde van €100 weg. Kan je je diner later nog eens dunnetjes over doen.

Hoe het werkt? Simpel! Bestel tijdens je Restaurant Week lunch of diner een heerlijke fles Chaudfontaine. ‘Plat’ of met bubbels, maakt niks uit! Stuur de bon van je etentje op naar Chaudfontaine en wie weet ben jij wel één van de winnaars van een dinercheque van €100! Kijk hier voor alle actievoorwaarden en het adres waar je de bon naartoe kunt sturen.

Eet smakelijk en veel plezier!

Tarte tatin van gekarameliseerde rode uien

Bij de magret de canard met rode wijnsaus van gisteren moest iets lekkers geserveerd worden. Aardappels vond ik te standaard, pasta niet logisch en rijst al helemaal een no go. Wat dan? Een rode uien tarte tatin! Waarom ook niet?

Deze tarte tatin past prima bij de eendenborst. Zoet en kruidig, maar niet overheersend. Bovendien, in tegenstelling tot de rest van het gerecht, niet moeilijk om te maken en ook goed van tevoren te bereiden. Zelf maakte ik de uienlaag de dag ervoor al af en deed deze in de bakvorm. Op de dag zelf hoefde ik alleen nog het bladerdeeg er op te leggen en het geheel in de oven te zetten. Eitje!



Ingrediënten:
  • 600 gram rode uien
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 2 eetlepels roomboter
  • 4 eetlepels balsamicoazijn
  • 2 eetlepels lichtbruine basterdsuiker
  • ½ eetlepel oregano
  • Bladerdeeg op een rol (hoeveelheid is afhankelijk van de grootte van je bakvorm)

Bereiding:
  • Snijd de uien in partjes of dikke ringen. Doe olijfolie en roomboter in een pan en laat de boter op laag vuur smelten. Doe hier de rode uien bij en laat dit op zo laag mogelijk vuur zo’n 30-45 minuten karameliseren. Je hoeft er niet bij te blijven maar roer zo af en toe even om ervoor te zorgen dat de uien niet aanbranden.
  • Verwarm de oven voor op 180 graden.
  • Roer de azijn en suiker door de uien en laat nog 2 minuutjes meebakken zodat ook dit karameliseert. Doe het uienmengsel in een dichte taartpan van ongeveer 24 cm doorsnee. Snijd een plak bladerdeeg uit ter grootte van je taartpan en leg dit bovenop de uien. Stop de randjes een beetje in. Bak in 25-30 minuten goudbruin.
  • Laat de taart 5 minuten in de vorm zitten en draai hem dan om op een bord. Snijd in punten en serveer.

26 augustus 2012

Magret de canard met rode wijnsaus

Eén van de mensen die ook bij mijn verjaardagsdiner aanwezig zou zijn, was mijn oom. Per toeval kwam ik er achter dat hij gek is op magret de canard, oftewel eendenborst. Een mooie gelegenheid om het eens te proberen dus, aangezien ik nog nooit zelf eendenborst had bereid.

Overigens maakte ik bij het serveren van dit gerecht een foutje. Magret de canard wordt normaal gesproken namelijk in plakken geserveerd, zodat het randje vet er makkelijker af te snijden is. Dit wist ik echter niet - ik had mijn recept niet goed gelezen; de hitte in de keuken (boven de 50 graden) sloeg enigszins toe – dus er lag een hele eendenborst op het bord. Ach, de smaak werd er gelukkig niet minder om. En die was heerlijk. Van mijn oom begreep ik dat hij precies roze genoeg was en niet onder deed voor de versie die hij in Frankrijk al zo vaak heeft gegeten.

De rode wijnsaus die ik er bij maakte is wat bewerkelijk en vergt enig geduld, maar potverdorie wat is dat de moeite waard. Vol van smaak, goed in balans en een perfecte partner voor de eend. En heb je geen cognac of brandy in huis? Haal dan bij je slijter zo’n klein flesje van een paar euro. Ik houd absoluut niet van cognac, maar in deze saus is het echt onmisbaar.



Ingrediënten, voor 5 personen:
  • 5 eendenborstfilets van ongeveer 180 gram per stuk
  • 4 teentjes knoflook, in plakjes
  • Verse tijm
  • 2 Eetlepels roomboter
  • 1 rode ui, gesnipperd
  • 1 eetlepel tomatenpuree
  • 65 ml + 2 eetlepels rode wijn
  • 500 ml kippenbouillon, zelfgemaakt
  • 1 eetlepel cognac of brandy
  • 2 theelepels maïzena

Bereiding:
  • Snijd het vel van eend kruislings in zodat je een diamantpatroon krijgt. Leg de eendenborsten op een bord en bestrooi ze met de plakjes knoflook en wat blaadjes van de takjes tijm. Zet in de koelkast en laat een nachtje staan.
  • Doe 1 eetlepel boter in een steelpan en laat hierin de ui op laag vuur karameliseren. Dit duurt zo’n 10 minuten. Roer de tomatenpuree en 2 takjes tijm door de uien en laat dit een minuutje meebakken. Voeg wijn en kippenbouillon toe. Laat 10 minuten op middelhoog vuur inkoken. Zeef de saus en zet weer terug op het vuur. Voeg de resterende rode wijn toe, samen met de cognac of brandy. Laat nog een minuutje koken. Roer de maizena los met twee eetlepels koud water en giet dit bij de saus. Goed doorroeren. Haal de saus van het vuur en voeg tot slot de laatste eetlepel boter toe aan de saus. Roer tot dit is gesmolten. Eventueel kun je de saus nu af laten koelen en afdekken. Opwarmen kan op het vuur, eventueel verdund met nog wat water, kippenbouillon of wijn als dat nodig is.
  • Verwarm een pan met dikke bodem voor op middelhoog vuur. Verwijder intussen de tijm en knoflook van de eendenborst. Als de pan goed heet is, leg je de eendenborst met de velkant naar beneden in de pan. Laat 5-7 minuten bakken, tot het vel mooi goudbruin is. Draai de borst om en geef hem nog 2-4 minuutjes aan de andere kant, afhankelijk van hoe gaar je lekker vindt. Laat 10 minuten rusten in aluminiumfolie en snijd het daarna in dunne plakken. Serveer met de rode wijnsaus.

25 augustus 2012

Coquilles met erwtenpuree en munt

Ahh, coquilles. Wat zijn het toch een heerlijke dingen. Een beetje zoet, stevig en heerlijk zomers. Bovendien snel klaar, want als ze te lang in de pan liggen, worden ze taai en droog. Ze dienen met enige voorzichtigheid behandeld te worden dus. Maar als je een beetje lief voor ze bent, kan je met een paar simpele ingrediënten een heerlijk gerecht op tafel zetten.

Dit gerecht is een prima licht voorgerecht als er nog een aantal uitgebreide gangen aan komt.



Ingrediënten:
  • 250 gram diepvrieserwtjes
  • 25 gram roomboter
  • 100 ml kippenbouillon, liefst zelfgemaakt
  • Blaadjes van een klein bosje munt, grof gehakt
  • 12 coquilles
  • ½ theelepel komijnpoeder
  • Olijfolie

Bereiding:
  • Doe de bevroren erwtjes met de boter en bouillon in een pan. Laat op laag vuur opwarmen tot de erwten volledig warm zijn. Doe de erwten met het vocht in een keukenmachine en pureer, samen met de muntblaadjes, zo glad als je zelf lekker vindt. Doe de erwtenpuree terug in een pan om warm te houden.
  • Bestrooi de coquilles met het komijnpoeder. Doe de olijfolie in een gloeiend hete anti-aanbakpan. Bak de coquilles ongeveer een minuut aan elke kant, zodat ze mooi gekarameliseerd zijn maar nog niet te gaar van binnen.
  • Serveer de coquilles op de erwtenpuree.

24 augustus 2012

Chocoladetaart met glazuur van witte chocolade en Bailey’s

Bij een verjaardag hoort een verjaardagstaart. Ik was al even aan het zoeken naar een recept waarbij ik zou denken: “Ja! Dat is het!” Dat gevoel bleef echter uit. Dus besloot ik eens bij Caroline te kijken. Dat had ik beter niet kunnen doen, want hier dacht ik bij elk taartrecept dat dat hem was. Het heeft wat moeite gekost, maar uiteindelijk heb ik toch een keuze kunnen maken. En wel voor deze overheerlijke chocoladetaart met een glazuur van witte chocolade en Bailey’s.

Ik had me geen betere taart kunnen bedenken. Deze taart smaakt heerlijk naar pure chocolade en het glazuur van witte chocolade met Bailey’s is echt fantastisch. Zelfs R., die geen alcohol drinkt én niet van witte chocola houdt, vroeg om een tweede punt.



Ingrediënten:
  • 175 g zelfrijzend bakmeel
  • 1 tl bakpoeder
  • 3 el cacao
  • 1 tl instant espressopoeder (optioneel)
  • 175 g zachte boter
  • 175 g lichtbruine basterdsuiker
  • 3 eieren
  • 100 g donkere chocolade (70% cacao), gesmolten en iets afgekoeld
  • Voor het glazuur:
  • 125 g zachte roomboter
  • 200 g witte chocolade, gesmolten en iets afgekoeld
  • 50 ml Bailey's
  • 240 g poedersuiker

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 180' C boven-en onderwarmte en vet een springvorm van 24 cm in en beleg de bodem met bakpapier.
  • Doe alle ingrediënten, behalve de gesmolten chocolade, in een grote kom en meng met de elektrische handmixer tot je een romig mengsel hebt. Vouw de gesmolten chocolade door het deeg. Voeg eventueel, als je deeg te stijf is een beetje melk toe, het moet makkelijk van een lepel glijden.
  • Doe het deeg in de springvorm en bak 25 - 30 minuten in de oven, controleer met een satéprikker of de taart gaar is.
  • Haal de taart uit de oven en laat 5 minuten afkoelen, verwijder dan de rand en laat verder helemaal afkoelen op een rooster
  • Maak het glazuur: meng de boter met de mixer licht en romig, voeg de gesmolten en iets afgekoelde witte chocolade erdoor en voeg de Bailey's toe en meng alles goed. Meng beetje voor beetje de poedersuiker erdoor.
  • Strijk het glazuur met een paletmes over de taart. Versier eventueel met wat gesmolten chocolade.

23 augustus 2012

Sinaasappel-frambozentiramisu met chocolade van Maartje

Vriendin M. wil in dit artikel gewoon Maartje genoemd worden. Ze is namelijk erg trots op het toetje dat ze gemaakt heeft. Terecht.

Om mijn verjaardag te vieren, nodigden Maartje en haar man ons uit om na een dagje strand daar te komen eten. Het was hun laatste vakantiedag en 36 graden, dus het zou niets uitgebreids worden. Zei ze. Het tegendeel bleek waar. Het eten was uitgebreid en erg lekker. De espresso na het eten zo goed dat ik ja zei tegen een tweede kopje, terwijl ik wist dat ik daardoor niet zou kunnen slapen. De gesprekken waren gezellig en we hebben heerlijk gelachen. Het was een perfecte avond waarop ik me weer eens realiseerde wat een fantastische vrienden ik eigenlijk heb.

Maar het toetje. Oh jongens, het toetje.

Mijn favoriete toetje is tiramisu. Nu weet ik eigenlijk niet of Maartje dit wist, maar er stond tiramisu op het menu. Een fruitige versie met sinaasappel en frambozen. Ik heb al eens eerder verteld dat ik soms zo’n kick kan krijgen als ik echt lekker zit te eten; dat was nu ook het geval. Ik heb dan ook de helft van de schaal die je op de foto ziet opgegeten. Zonder enige schaamte. En als R. het niet zo lekker had gevonden, had ik zijn portie ook nog opgegeten. Dit toetje is een feestje op zich.



Ingrediënten:
  • 150 ml slagroom
  • 3 eetlepels poedersuiker
  • 250 gram mascarpone
  • 1 zakje vanillesuiker
  • sap van 2 sinaasappels
  • 16 lange vingers
  • 100 gram pure chocolade, geraspt
  • 100 gram frambozen

Bereiding:
  • Klop de slagroom stijf met de poedersuiker. Klop in een andere kom de mascarpone goed los met de vanillesuiker en twee eetlepels van het sinaasappelsap. Schep de slagroom rustig door de mascarpone tot alles goed is gemengd.
  • Doop de lange vingers in de rest van het sinaasappelsap en leg er 8 onderin een springvorm van 20 cm doorsnee. Verdeel hierover de helft van de mascarpone en bestrooi met de helft van de chocolade. Leg er een paar frambozen op en maak nog een laag met lange vingers, mascarpone en chocolade.
  • Versier met de laatste frambozen en serveer direct.

22 augustus 2012

100 Foods: Courgettebloemen

Nummer 100 op de 100 Foods List is de courgettebloem. Vaak van gehoord, nooit gegeten. Ook nooit ergens te koop gezien, anders had ik het waarschijnlijk al wel eerder geprobeerd. Gelukkig heeft mijn schoonmoeder een moestuin die vrolijk groeit en bloeit en ze had dit jaar voor het eerst courgettes. Natuurlijk vroeg ik gelijk of ik een paar van de bloemen mocht hebben. Ze had er niet veel, maar de drie die ze had, mochten gelijk met mij mee naar huis.

Hier heb ik ze gevuld met een geitenkaasmengsel en een jasje van tempurabeslag gegeven. Daarna een paar minuutjes gefrituurd tot ze goudbruin en knapperig waren. Ze waren zeker lekker, maar ik vond ze eerlijk gezegd niet heel bijzonder van smaak. Het mondgevoel vond ik wel weer heel speciaal. Leuk om eens te proberen dus!



Voor 3 bloemen:
  • 2 eetlepels zachte geitenkaas
  • zout en peper
  • Schil van ¼ limoen
  • 3 courgettebloemen
  • 2 eetlepels bloem
  • 2,5 eetlepels bruisend mineraalwater
  • Olie om in te frituren

Bereiding:
  • Verwarm de olie in een pan tot 180 graden.
  • Maak de courgettebloemen schoon en verwijder de stampers. Prak geitenkaas, zout en peper en limoenschil door elkaar. Vul de bloemen hiermee.
  • Meng de bloem met het mineraalwater tot een dun beslag. Doop de gevulde bloemen hierin. Frituur ze vervolgens 2-3 minuten aan beide kanten tot de bloemen goudbruin en knapperig zijn. Serveer met nog wat versgeperst citroensap.

21 augustus 2012

Eton mess. Met de nadruk op mess.

Wat ik gisteren bij het recept voor kip met ratatouille niet vertelde, is dat er ook enige alcoholische versnaperingen in het spel waren tijdens mijn etentje bij Laura. We vierden immers dat ik een nieuwe baan had, dus was er een fles bubbels. En Limoncello. En één of andere overheerlijke chocoladelikeur waar ik de naam niet meer van weet maar die me erg goed smaakte. Zo goed, dat het enige invloed had op het toetje.

Laura en ik wilden namelijk Eton mess als nagerecht. Niets meer dan slagroom, aardbeien en meringues. Foodie die ze is had Laura ook nog een overheerlijk zoete, stroperige balsamicoazijn van een mooie leeftijd staan, dus daar deden we ook een flinke scheut van in. Maar of het nu ligt aan de alcohol, aan ons (mijn) gebrek om een bord mooi op te maken of aan de aard van het toetje: het zag er niet uit. De smaak was echt fantastisch. Subliem zelfs. Hoe foodstylisten dit toetje mooi gepresenteerd krijgen, is mij echter een raadsel.

Hecht dus niet al te veel waarde aan deze foto, en doe dit juist wel bij het recept. Serieus, maak dit een keer. Prima toetje voor als je gasten hebt, trouwens. Als je de boel tenminste mooier opmaakt.



Ingrediënten:
  • 2 eiwitten
  • 100 gram + 2 eetlepels suiker
  • 250 gram aardbeien, gewassen en kroontje verwijderd
  • 2 eetlepels goede balsamicoazijn
  • 250 ml slagroom

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 140 graden. Klop de eiwitten met 100 gram suiker tot stijve pieken.Maar hier 6 hoopjes van op de bakplaat en bak deze 60 minuten. Zet dan de oven uit maar laat de merengues in de oven afkoelen.
  • Doe de aardbeien met de balsamicoazijn in een kom en laat deze minstens een uur marineren.
  • Klop de slagroom lobbig. Verkruimel de meringues en roer deze, samen met de aardbeien, door de slagroom. Serveer meteen.

20 augustus 2012

Kip met ratatouille in een te kleine pan

Vriendin Laura en ik vonden het weer eens tijd worden voor een eetdate. Omdat zij voor haar verjaardag De Zilveren Lepel had gekregen, was het natuurlijk niet meer dan logisch dat we hier een recept uit zouden maken. De kip met ratatouille werd snel uitgekozen. We vonden dit een leuk gerecht omdat er voor 4 personen onder andere 3 courgettes, 2 aubergines, 3 paprika’s en 4 tomaten in gingen. We zijn allebei gek op groenten, dus dit was een uitkomst.

Het ging echter mis op het moment dat we al die groenten in de pan wilden doen. Laura heeft namelijk geen pan die groot genoeg is voor al deze groenten. En ja, we hadden ook voor twee konden koken. Maar dat deden we niet. Uiteindelijk hebben we met wat extra zout, de deksel op de pan en heel veel geduld de groenten voldoende kunnen laten slinken zodat we daadwerkelijk konden roeren. De kip, die eigenlijk ook nog in de pan moest, hebben we toch maar in de oven gezet.

Ondanks al het geworstel met de grote hoeveelheid groenten was het eindresultaat heerlijk. Gezond, zomers en makkelijk. Wat je overhoudt kan altijd in de vriezer.

Al je tenminste niet het vuur onder je pan vergeet uit te zetten, zoals wij.



Aangepast van De Zilveren Lepel, voor 4 personen
Ingrediënten:
  • 50 gram boter
  • 6 eetlepels olijfolie
  • 2 uien, in vieren
  • 3 courgettes, in blokjes
  • 2 aubergines, in blokjes
  • 3 rode of gele paprika’s, gehalveerd, ontpit en in dikke plakken
  • 4 tomaten, in achten
  • 1 braadkip in stukken of 4 kippenpoten
  • 3 tenen knoflook
  • ½ eetlepel oregano
  • ½ eetlepel tijm
  • ½ eetlepel basilicum
  • ½ eetlepel rozemarijn

Bereiding:
  • Verhit de helft van de boter en de olie in een pan. Voeg alle groenten behalve de tomaat toe en bak een paar minuten op hoog vuur. Zet dan het vuur laag, voeg de tomaten toe, sluit de pan en laat een uurtje zachtjes pruttelen.
  • Doe de rest van de olie en boter in een andere pan en fruit hierin de tenen knoflook aan. Bak hierin vervolgens de kip tot deze een goudbruin gebakken vel heeft. Zet de kip in een voorverwarmde oven van 180 graden en laat in 30-45 minuten gaar worden.
  • Serveer de ratatouille op een bord met daarop de kip. Lekker met wat brood er bij. 


Als bonus nog even het moment dat Laura zich realiseerde dat het niet helemaal zou gaan passen.

19 augustus 2012

Jarig!

Vandaag is het mijn 25ste verjaardag. Dat betekent dat mijn prioriteit vandaag niet echt ligt bij het bloggen. Wel bij het koken. Vanavond zet ik een, hopelijk heerlijk, uitgebreid menu op tafel waarvan de recepten binnenkort hier te vinden zullen zijn. Daarnaast ga ik vooral lekker praten, eten en lachen met de mensen van wie ik het meeste houd. Geen tijd om een recept online te zetten dus.

Om jullie niet helemaal met lege handen achter te laten, deze prachtige blooper van James Martin in Saturday Kitchen Live. Nooit geweten dat hij zo gek was op Rick Stein.

18 augustus 2012

Chocolate egg cream soda

Dit is een vreemd recept. Volle melk, chocoladesaus en bruisend mineraalwater. Paula Deen maakte dit drankje in haar show op Food Network. Het enige dat ik kon denken was: WTF? En ik denk normaal niet in afkortingen.

Een speurtocht op internet leerde me dat dit drankje chocolate egg cream soda heet omdat het vroeger met slagroom en ei gemaakt werd. Klinkt verleidelijk, niet?

Juist omdat dit recept me zo vies leek, besloot ik het te maken. Want in het verleden is gebleken dat eigenlijk alle recepten van Amerikaanse bodem die me in het begin niet lekker leken, uiteindelijk heerlijk bleken te zijn. Het meest recente voorbeeld hiervan is toch wel de chicken and waffles.

Was dit recept er ook weer zo een die op papier niets lijkt, maar in de praktijk heerlijk is? Nee. Het spijt me zeer. Dit drankje werkt niet voor mij. De chocoladesaus met melk gaat nog, dat is net chocolademelk. Maar wat doet die Spa Rood in mijn chocolademelk? Chocolademelk hoort niet te bruisen. Melk ook niet trouwens. En bruisend water hoort niet naar slappe chocolademelk te smaken. Ik denk nog steeds: WTF?

Voor de volledigheid, en voor de avontuurlijke lezer, hier toch het recept en een slechte foto.


Voor 1 glas
Ingrediënten:
  • 70 ml volle melk
  • 2 eetlepels chocoladesaus (ik heb niet de moeite genomen om het zelf te maken dit keer)
  • Bruisend mineraalwater (Spa Rood o.i.d.)

Bereiding:
  • Doe de melk en de chocoladesaus in een longdrinkglas. Roer goed door tot alle chocoladesaus is vermengd met de melk.
  • Giet hier langzaam het mineraalwater op. Serveer meteen.

17 augustus 2012

Snickerdoodles

Onlangs deed ik mezelf How to be a domestic Goddess van Nigella Lawson cadeau. Ik probeer de verzameling compleet te krijgen, en met dit boek is die verzameling weer een stapje dichterbij. Voor de nieuwsgierigen: Christmas en Bites zijn de enige die nog ontbreken.

Zoals ik altijd doe, dook ik ook met dit boek mijn bed in om alle recepten door te lezen. Mijn oog viel op het recept voor snickerdoodles. Simpele maar heerlijke koekjes met kaneel en nootmuskaat. Het mooiste was dat ik er alle ingrediënten voor in huis had en ik besloot dat ik best om half 3 ’s nachts nog koekjes kon bakken. De vakantieperiode doet rare dingen met een mens.



Ingrediënten:
  • 250 gram bloem
  • ½ theelepel nootmuskaat
  • ¾ theelepel bakpoeder
  • ½ theelepel zout
  • 125 gram zachte boter
  • 100 gram + 2 eetlepels suiker
  • 1 ei (L)
  • 1 theelepel vanille extract
  • 1 eetlepel kaneel

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 180 graden.
  • Combineer bloem, nootmuskaat, bakpoeder en zout en zet aan de kant. Klop boter met 100 gram suiker tot licht en luchtig. Meng er dan het ei en de vanille doorheen. Roer hier het bloemmengsel door tot je een glad deeg hebt.
  • Strooi de twee eetlepels suiker met de kaneel op een bord en meng door elkaar. Trek kleine beetjes deeg van de grote bol af en rol hier bolletjes ter grootte van een walnoot van. Rol de balletjes door de kaneelsuiker en leg ze daarna op een bakplaat. De koekjes lopen weinig uit en kunnen dus vrij dicht op elkaar geplaatst worden.
  • Bak de koekjes rond de 15 minuten, of tot ze licht goudbruin zijn. Laat afkoelen op een koelrek. Voor ongeveer 32 koekjes.

16 augustus 2012

De gevaren van glucose-fructosestroop

Of, zoals het in het Engels heet, High Fructose Corn Syrup. Klik op de afbeelding voor een vergroting.


15 augustus 2012

Omgekeerde bananen-en-butterscotchtaart

Bij het zien van dit recept, vroeg ik me af wat nu precies het verschil was tussen karamel en butterscotch. Want in mijn beleving leken de recepten voor deze twee wel erg veel op elkaar. Wat blijkt nu? De ingrediënten komen behoorlijk overeen, het heeft vooral te maken met de bereidingswijze van de suiker en welke suiker je gebruikt. Butterscotch wordt namelijk maar verhit tot maximaal 143 graden, terwijl je voor een lekkere karamel toch wel de 170 graden moet halen. Bovendien maak je butterscotch doorgaans met bruine suiker, terwijl je voor karamel witte suiker gebruikt. Zo heb ik het in ieder geval begrepen.

Eigenlijk is het niet eens zo heel belangrijk. Want in dit recept wordt witte suiker gebruikt, maar ook stroop. Samen komt dat weer haast op hetzelfde uit. En zelfs als dat niet zo was, is deze taart goddelijk lekker. Ik was 3 dagen alleen thuis nadat ik deze taart had gebakken. Ik had slechts twee dagen nodig om hem te verorberen. Dat vroeg overigens nog behoorlijk wat zelfbeheersing.



Voor 4 tot 6 personen, uit Voor Altijd Zomer van Nigella Lawson
Ingrediënten:
  • 375 gram kant en klaar bladerdeeg, op rol
  • 50 gr boter, ongezouten
  • 75 gr suiker
  • 1 el stroop (die voor op je pannenkoeken)
  • 1 el slagroom
  • 3-4 bananen

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 200 graden. Snijd een ronde lap bladerdeeg uit door de bakvorm op het deeg te leggen en rondom een cirkel te snijden.
  • Zet een tarte-tatinvorm met een doorsnede van 20cm op een matig vuur. Laat de boter in de vorm smelten, doe de suiker, stroop en room erbij en klop het mengsel een paar minuten tot je een dikke butterscotchsaus hebt.
  • Zet de vorm van het vuur. Snijd de bananen in plakjes van ongeveer 1 cm dik. Leg de plakjes banaan naast elkaar in de enigszins afgekoelde saus. Leg de ronde lap bladerdeeg erop en stop de randjes goed in, zodat de saus er niet onder vandaan kan borrelen.
  • Zet de taart 20-25 minuten in de oven, tot het deeg gesouffleerd en goudbruin is. Haal de vorm nu uit de oven, leg er een omgekeerd bord op en keer de taart voorzichtig om. Schrik niet als er een paar van de banaantjes uit de taart losraken omdat ze aan de vorm blijven plakken. Steek ze los met een houten spatel en leg ze weer op hun plaats. Serveer met slagroom of vanille- of kokosijs.

14 augustus 2012

De perfecte zomerse salade met rivierkreeftjes en kip

Dit recept komt uit een kookboek waarvan ik eigenlijk geen idee heb hoe ik er aan kom, namelijk De Verleidelijke Keuken van Marie Claire. Het staat vol met de heerlijkste saladerecepten en andere gezonde, lichte gerechten. In dit boek geen kaassauzen, roux’s en ander romig spul. In plaats daarvan wel veel verse groenten, lekkere soorten vis en een heel hoofdstuk over ‘gebladerte’.

Dit gerecht klinkt in de titel misschien niet heel spannend. Ik bedoel, een salade met rivierkreeftjes en kip. Gaap! Maar de fantastische dressing en de tuinbonen maken deze salade bijzonder. Speciaal. Feestelijk haast. Erg geschikt voor een lekker warme zomeravond.



Voor 4-6 personen
Ingrediënten:
  • 350 gram rivierkreeftjes
  • 1 theelepel komijn
  • 2 theelepels vissaus
  • 4 eetlepels limoensap
  • 4 eetlepels olijfolie
  • 1 eetlepel sesamolie
  • 15 muntbladjes, fijngesneden
  • 1 theelepel suiker
  • 2 gekookte kipfilets, in stukjes gescheurd
  • 1 wortel, geraspt
  • 100 gram tuinbonen
  • 1 komkommer, geschild, zaadlijsten verwijderd en in blokjes gesneden
  • 2 lente-uitjes, fijngesneden
  • 1 krop Romeinse sla of veldsla
  • 1-2 eetlepels sesamzaad of gehakte amandelen, geroosterd

Bereiding:
  • Doe de rivierkreeftjes in een grote kom. Meng in een kleine kom de komijn, vissaus, limoensap, olijfolie, sesamolie munt en suiker. Roer tot de suiker is opgelost en giet het mengsel dan over de garnalen. Laat even marineren.
  • Voeg kip, wortel, tuinbonen, komkommer, lente-ui en Romeinse sla toe. Schep om en serveer in individuele porties of op een grote schaal. Bestrooi met het sesamzaad.

13 augustus 2012

Spaghetti met Spaanse peper, krab en waterkers

Warm weer is heerlijk, maar ik merk dat ik het in de zomer toch moeilijker vind om lekkere gerechten op tafel te zitten. Onder andere omdat de hitte soms een nogal verlammende werking op mij heeft, maar ook omdat ik het lastig vind om licht te koken zonder steeds maar weer in salades te vervallen. Normaal gesproken zou ik daar ook nog wel genoegen mee nemen, maar dat wordt mijn blog ook niet interessanter van.

Gelukkig is daar het boek Voor Altijd Zomer van Nigella. Dit is het tweede recept uit het boek in een week dat ik op mijn blog zet, en overmorgen volgt er nog één. Dit boek redt mij keer op keer van saaie salades en andere inspiratieloze gerechten. Dit recept is daar weer een prachtvoorbeeld van. Snel klaar, makkelijk en licht, zonder saai te zijn.



Voor 4 personen als hoofdgerecht
Ingrediënten:
  • 2 tenen knoflook
  • 1 rode Spaanse peper, zonder zaadjes, gehakt
  • 300 gram krabvlees (van 1,25 kg krab of uit blik)
  • 125 ml extra vierge olijfolie
  • Sap en schil van 1 citroen
  • 500 gram spaghetti
  • Een handvol peterselie, gehakt
  • Een handvol waterkersblaadjes, gehakt

Bereiding:
  • Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking.
  • Wrijf in een vijzel de knoflook met wat zout tot een gladde pasta. Voeg de gehakte peper toe en wrijf tot je een mooi rood mengsel hebt. Doe het krabvlees in de vijzel, trek het met een vork uit elkaar en giet er de olie bij. Voeg tot slot citroensap en –schil toe. Roer het mengsel door.
  • Giet de pasta af en doe deze terug in de pan. Doe er de krabsaus bij, hussel grondig en voeg peterselie en waterkers toe en hussel nog een keer.

12 augustus 2012

Tip: supersnel veel knoflook pellen

Knoflook pellen is een rotklus, zeker als je de teentjes mooi heel wilt houden en ze dus niet met je mes wilt pletten. Is daar dan geen oplossing voor? Natuurlijk wel! 



How to Peel a Head of Garlic in Less Than 10 Seconds from SAVEUR.com on Vimeo.

11 augustus 2012

Bloemkoolcurry met kikkererwten en ander gezonds

Wat had ik graag bij dit recept verteld over mijn ambitie om gezonder te eten. Dat dit recept voortkwam uit een poging om een paar kilo’s kwijt te raken op een verantwoorde manier. Dat deze veganistische, glutenvrije curry een eerste stap was naar een slank, sportief en gelukkig leven. Ja, dat had ik leuk gevonden.

De realiteit is anders. Ik had een taart gebakken. En ging er nog één bakken. Nu ken ik mezelf inmiddels goed genoeg om te weten dat ik van allebei de taarten minstens één punt zou nemen. Dus besloot ik om een licht en gezond gerecht met veel groenten als diner te nemen, zodat ik nog wat calorieën ‘over’ zou hebben om van de taarten te snoepen. Het leek me een betere optie dan het avondeten helemaal te vervangen door taart.

Waarom ik twee taarten had gebakken? Ik hou van taart. En het leven is leuk. Dat moet je vieren.



Voor 2 personen als je er niets bij serveert, met naanbrood voldoende voor 4
Ingrediënten:
  • 2 uien, gesnipperd
  • 1 eetlepel olijfolie
  • 3 flinke tenen knoflook, fijngehakt
  • Flink stuk gember, geschild en fijngehakt of geraspt
  • 1 theelepel kurkuma
  • ½ eetlepel kerriepoeder
  • ½ eetlepel komijnpoeder
  • 1 blik tomatenblokjes
  • 1 rode peper, in de lengte doorgesneden
  • 1 bloemkool, in roosjes
  • 1 blik (400 gr) kikkererwten, afgespoeld

Bereiding:
  • Fruit de uien op laag vuur 10 minuten aan tot glazig en zacht. Voeg knoflook en gember toe en bak een paar minuten mee. Doe daarna hetzelfde met de kurkuma, kerriepoeder en komijnpoeder.
  • Voeg tomatenblokjes toe en eventueel een scheutje water. Doe ook de rode peper in de curry, samen met de bloemkool en kikkererwten. Dek af met een deksel en laat 25-30 minuten pruttelen, of tot de bloemkool de gewenste gaarheid heeft. Ik heb graag nog wat bite.
  • Serveer gewoon zo, of eventueel met wat yoghurt en/of naanbrood. De volgende dag ook lekker als lunch, al dan niet opgewarmd.

10 augustus 2012

100 Foods: Key Lime Pie

Yay! Mijn 250ste artikel alweer. Dat vraagt om taart.

Taart. Citrus. Lezers die mij wat langer volgen zullen inmiddels weten dat die twee woorden samen voor mij meestal een gouden combinatie betekenen. Toch had ik nog nooit een Key Lime Pie op. Gelukkig dwong de 100 Foods lijst mij de keuken in om dit juweeltje te bakken.

Deze taart is echt een feestje voor de zintuigen. Zoet, zuur en bitter tegelijk. Fluweelzacht en knapperig in één. Ja, ik begrijp wel waarom deze taart op de lijst staat. Bovendien is deze smaaksensatie doodsimpel om te maken. Zeker als je een keukenmachine hebt, want je kan de hele taart in dit apparaat maken.

Oh, en doe me één plezier. Gebruik geen plastic flesje limoensap. Om te beginnen heb je de schil echt nodig, maar belangrijker is dat de limoen de ster van deze taart is. Dan moet je geen gepasteuriseerd nepspul kiezen.


Ingrediënten:
Voor de bodem
  • 170 gram digestive biscuit
  • 95 gram boter
  • 40 gram suiker
Voor de vulling
  • 3 eidooiers, op kamertemperatuur (L)
  • 1 blikje gezoete, gecondenseerde melk
  • 120 ml limoensap (ik had hier 4 limoenen voor nodig)
  • 2 theelepels limoenschil
  • Optioneel: geklopte slagroom

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 175 graden. Beboter een bakvorm en bekleed deze met bakpapier. Gebruik een dichte taartpan of doe wat aluminiumfolie om je bakvorm heen om te voorkomen dat de boter in de bodem uit de bakvorm druppelt en je huis volzet met rook.
  • Verkruimel de biscuit en meng hier de boter en suiker door. Als je dit in een keukenmachine doet kan je alles koud bij elkaar doen. Werk je met de hand, smelt dan eerst de boter om het makkelijker te kunnen mengen. Verdeel het mengsel in een egale laag over je bakvorm en vergeet de randjes niet. Laat de taartvorm 10 minuten bakken. Laat de bodem afkoelen terwijl je de vulling maakt.
  • Klop de eidooiers schuimig en licht. Voeg hier beetje bij beetje de gezoete gecondenseerde melk aan toe en blijf kloppen tot je een luchtige massa hebt. Roer hier het limoensap en –schil doorheen. Ik deed dit allemaal in de keukenmachine maar met de hand kan ook. Je zult merken dat het mengsel een vla-achtige textuur aanneemt. Dit is de bedoeling.
  • Giet het limoenmengsel op de bodem en zet de taart weer in de oven. Bak de taart 10-15 minuten tot de vulling volledig is gestold.
  • Snijd in punten en serveer eventueel met wat opgeklopte slagroom, al dan niet gezoet.

9 augustus 2012

Le Puy-linzensalade met paprika, geitenkaas en munt

Omdat ik gek op linzen ben, en overal de naam Le Puy hoorde vallen, ging ik op zoek naar deze illustere peulvrucht. De conclusie was al gauw dat deze linzen in Nederland heel moeilijk te vinden zijn. Natuurvoedingswinkels verkopen wel neppers met een naam die er op lijkt, maar daar heb ik natuurlijk niks aan. Ik zat er een beetje op Twitter over te klagen toen Els ineens zei dat ze op vakantie ging naar Frankrijk en of ze misschien een pakje voor me mee moest nemen. Yes, please!

Toen de linzenpost na haar terugkomst in het Nederlandse bij mij in de brievenbus lag, moest er natuurlijk wel iets lekkers mee gemaakt worden. Deze salade leek me prima. De linzen zijn het belangrijkste onderdeel van de salade en de smaken worden gecombineerd met een paar van mijn andere favorieten: paprika en geitenkaas. Ach ja, Nigella weet nu eenmaal hoe ze een goed recept in elkaar moet draaien.

Ik moet zeggen dat Le Puy linzen de hype verdienen. Ze blijven stevig, hebben een lekkere smaak en doen het fantastisch in de salade. Kom je dus toevallig in Frankrijk, of zie je ergens anders een pak echte Le Puy linzen staan? Neem ze mee. En maak dit recept.




Uit Voor Altijd Zomer van Nigella Lawson
Ingrediënten:
  • 275 zachte geitenkaas
  • 1 citroen
  • 8 el extra vierge olijfolie
  • 1 tl gedroogde munt
  • 500 g Le Puy-linzen
  • 1 ui, doormidden gesneden
  • 3 tot 4 tenen knoflook
  • 1 el chili-olie
  • Maldon zeezout
  • 1 potje paprika in olie (325 g)
  • een bosje verse munt, gehakt

Bereiding:

  • Verkruimel de geitenkaas en marineer die in het sap en de geraspte schil van een halve citroen, de helft van de olijfolie en de gedroogde munt.
  • Doe de linzen met de doormidden gesneden ui en knoflooktenen en de chili-olie (ik heb olie met een half in de lengte doorgesneden pepertje gebruikt) in een grote pan water. Kook ze ongeveer 25 minuten of tot ze zacht zijn en laat ze uitlekken. Verwijder de ui en de knoflook en eventueel het pepertje.
  • Giet de rest van de olie over de nog warme linzen, bestrooi met zout en doe het sap en de geraspte schil van de andere halve citroen erbij. Laat de paprika's uitlekken en meng die door de linzen, dat gaat het makkelijkst met je handen.
  • Wanneer de salade op kamertemperatuur is, kun je de gemarineerde geitenkaas erbij doen en de salade bestrooien met veel gehakte verse munt. (voor 4 à 6 personen).

8 augustus 2012

Perzikclafoutis met crumbletopping

Bij Caiway is op dit moment Food Network te zien in de showroom. Dat betekent dat Caiway abonnees een maand lang gratis Food Network kunnen kijken. Vorig jaar was dit ook al eens het geval, en toen was ik een maand lang niet voor mijn tv vandaan te trekken. Het zal geen verrassing zijn dat ik in dit oude patroon verval.

Het enige moment waarop ik wel voor de televisie vandaan kom, is als ik door een recept zo geïnspireerd ben dat ik zelf aan de slag wil. Dit recept kwam voort uit zo’n moment. Jun Tanaka maakte namelijk een kersenclafoutis met een crumbletopping. Ik heb zijn recept niet overgenomen maar ik heb wel het idee van een crumble op een clafoutis onthouden en daar onderstaand recept bij gemaakt. Door de crumbletopping is de clafoutis wat zwaarder en meer taart-achtig, maar zeker niet minder lekker.



Ingrediënten:
  • 2 grote perziken, in kleine stukjes
  • 250 ml melk
  • 75 g bloem
  • 3 eieren
  • 75 g suiker
  • 1 theelepel vanille extract
Voor de crumble
  • 30 gram bloem
  • 55 gram boter
  • 55 gram suiker
  • 25 gram havermout
  • zout
  • boter om in te vetten

Bereiding:
  • Oven voorverwarmen op 190 °C. Taartvorm invetten met boter.
  • Verdeel de perzik over de bodem van de taartvorm. Klop in een kom melk, bloem, eieren, suiker, vanille en snufje zout tot een luchtig beslag. Schenk het beslag over de perziken en zet de taartvorm in de oven.Bak de clafoutis 25 minuten.
  • Wrijf bloem, boter, suiker en havermout samen tot een crumble. Strooi dit mengsel nadat de clafoutis 25 minuten in de oven heeft gestaan over de clafoutis. Zet de clafoutis meteen weer terug in de oven en laat nog 30-35 minuten bakken.
  • Vorm uit oven halen en clafoutis bestrooien met poedersuiker. Warm serveren.

7 augustus 2012

Kwarktruffels

Toen ik de eerste keer dit recept voorbij zag komen op de site van Maaike wist ik meteen dat ik ze wilde maken. Ik ben namelijk gek op zoet, maar zoet en gezond is nog veel beter. Deze truffels zijn namelijk vetarm, rijk aan vezels en proteïnen en ook nog eens vol met anti-oxidanten door de cacao. Al met al zou je deze bolletjes haast gaan eten voor de gezondheid in plaats van voor het lekker.

Overigens heten deze truffels officieel kwarkbolletjes, maar ik denk bij kwarkbolletjes aan de broodjes (witte puntjes) bereid met kwark die onze bakker verkoopt. Daarbij vind ik kwarktruffels toch net even wat luxueuzer klinken en dat verdienen deze truffels wel.




Ingrediënten:
  • 120 gram magere kwark/Griekse yoghurt
  • 80 gram geraspte kokos
  • 30 gram suiker
  • 20 gram cacao

Bereiding:
  • Meng kwark, 60 gram kokos en suiker tot je een stevig deeg krijgt. Meng de cacao met de overgebleven kokos in een diep bord.
  • Maak kleine balletjes van het deeg en rol deze rond tussen je handen, of gebruik een kleine ijsschep. Rol de balletjes daarna door het cacaomengsel tot ze volledig omhuld zijn. Laat de bolletjes minstens 30 minuten opstijven in de koelkast.

5 augustus 2012

Zomerse snelle spaghetti

Snelle spaghetti, snelle blog.

Deze spaghetti is lekker. En snel klaar. In de tijd die je nodig hebt om je pasta te koken, is ook de saus klaar. Je kan binnen een kwartier aan tafel zitten met een heerlijk verse maaltijd. Er is geen excuus meer voor een kant-en-klaarmaaltijd. En ik beloof je, dit is lekkerder, gezonder en verser. Enjoy.



Voor 2 personen
Ingrediënten:
  • 150 gram spaghetti
  • 125 ml zure room
  • 150 gram cherrytomaatjes, doormidden gesneden
  • 2 sjalotjes, in dunne ringen
  • 1 teentje knoflook, fijngesneden
  • 1 eetlepel olijfolie
  • 100 gram zachte geitenkaas

Bereiding:
  • Kook de spaghetti volgens de aanwijzingen op de verpakking.
  • Fruit het sjalotje en de knoflook 2 minuutjes aan in de olijfolie. Voeg de cherrytomaatjes toe en bak deze een minuutje mee. Voeg de zure room toe en laat warm door. Breng op smaak met zout en peper.
  • Roer de gekookte pasta met aanhangend kookwater door de saus. Verkruimel de geitenkaas over de pasta. Serveer meteen.

4 augustus 2012

Lauwwarme bulgursalade met gegrilde groenten en makreel

Ok, luister even. Ik begrijp dat je, wanneer je naar onderstaand recept kijkt, misschien niet gelijk overloopt van enthousiasme. Het lijkt misschien een wat vreemde smaakcombinatie. En in alle eerlijkheid: ik had ook echt geen idee waar ik mee bezig was toen ik aan het koken was. Sterker nog, zelfs toen ik mijn bord op tafel zetten had ik nog niet echt veel vertrouwen in mijn maaltijd.

Tot ik de eerste hap in mijn mond stak. Deze salade is lekker. Erg lekker. Bovendien is het gezond en licht, dus prima voor de zomer. En restjes kunnen de volgende dag mee naar het werk als lunch. Hoewel je dan misschien beter kip mee kan nemen in plaats van makreel, vanwege de geur.



Voor 2-3 personen
Ingrediënten:
  • 150 gram bulgur
  • ½ courgette
  • 2 wortels
  • 1 ui
  • 1 paprika
  • Handvol champignons
  • Handvol cherrytomaatjes
  • 1 theelepel gedroogde tijm
  • Sap van 1 citroen
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 1,5 eetlepel balsamicoazijn
  • 1,5 eetlepel gembersiroop
  • 3 gerookte makreelfilets

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 180 graden.
  • Snijd courgette, wortels, ui en paprika in grove stukken. Doe deze samen met de champignons en cherrytomaatjes in een ovenschaal. Voeg hier de tijm en 1 eetlepel olijfolie aan toe en meng door. Zet 45 minuten in de oven tot de groenten geroosterd en gaar zijn.
  • Kook water. Doe de bulgur in een kom en giet hier zo veel water op dat het water 1 centimeter boven de bulgur uitkomt. Dek af en laat staan tot de groenten klaar zijn. Laat vervolgens beide schalen nog een kwartiertje afkoelen.
  • Meng de overgebleven eetlepel olijfolie met het citroensap, de balsamicoazijn en de gembersiroop tot een dressing. Scheur/snijd de makreelfilets in kleine stukjes. Meng de groenten, bulgur en dressing door elkaar. Schep op een bord. Verdeel hier de makreel over. Garneer eventueel met wat fijngehakte peterselie.

3 augustus 2012

David Lebovitz bij Fouquet in Parijs

Dit filmpje is voor de echte patisserieliefhebber. Patissier David Lebovitz gaat op bezoek bij Fouquet. Hij krijgt een bijzonder kijkje achter de schermen van het bedrijf. Persoonlijk vond ik dit een heel mooi en interessant filmpje dus ik wilde het jullie niet onthouden.


Fouquet Chocolate and Confectionary Shop in Paris from David Lebovitz on Vimeo.

2 augustus 2012

Gedroogde aardbeienkoekjes

Na de mislukking van de eerste lading gedroogde aardbeien – zie mijn post van gisteren- , kwam de tweede lading gelukkig een stuk beter uit de oven. Kleverig maar niet compleet uitgedroogde stukjes aardbei lieten mijn huis heerlijk zoet ruiken. Daar was trouwens wel een aanpassing in de kooktijd en –temperatuur voor nodig. Lesson learned.

De eindbestemming voor deze stukjes aardbei was een fantastisch zacht koekje. Aardbeienkoekjes die mij doen denken aan een romige aardbeienmilkshake in koekjesvorm. What’s not to love?



Ingrediënten:
  • 175 gram aardbeien
  • 1 theelepel suiker
  • 150 gram lichtbruine suiker
  • 125 gram boter
  • 1 ei
  • 1 theelepel vanille extract
  • 1 theelepel bakpoeder
  • Snufje zout
  • 150 gram bloem

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 130 graden.
  • Snijd de aardbeien in plakjes van ongeveer een halve centimeter dik. Meng ze met de theelepel suiker en verdeel ze vervolgens in een enkele laag over een met bakpapier bekleedde bakplaat. Vouw de randen om, want de aardbeien laten nogal wat vocht los. Bak de aardbeien 30 tot 40 minuten, of tot ze kleverig zijn en veel van hun vocht kwijt zijn maar nog niet uitgedroogd. Haal de aardbeien uit de oven en laat afkoelen. Snijd eventueel wat kleiner.
  • Zet de oven op 200 graden.
  • Klop lichtbruine suiker met boter luchtig. Voeg hier het ei en de vanille aan toe en meng dit door elkaar. Voeg tot slot bakpoeder, zout, bloem en stukjes aardbei toe en meng met een spatel tot een glad deeg.
  • Schep met 2 eetlepels hoopjes deeg op de bakplaat. Bak de koekjes 12-15 minuten of tot ze goudbruin zijn.

1 augustus 2012

Mislukking: gedroogde aardbeien

Buiten was het 30 graden. En ik besloot aardbeien te drogen. Dat betekende 2 uur de oven aan op 140 graden. Op zich al een oerstom idee natuurlijk. Maar helemaal als de eerste lading er zo zwartgeblakerd uit komt dat er echt niets meer aan te redden valt.



Niet voor één gat te vangen heb ik uiteraard een tweede poging ondernomen en die ging gelukkig een stuk beter. Wat ik daarmee gemaakt heb, lees je morgen.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...