27 juli 2016

Kruidige kaasstengels

Kaas is fantastisch, kaas met iets er doorheen is nog beter. Komijn bijvoorbeeld. Of brandnetel. Of noten. Ik vind het stuk voor stuk geweldig. Voor op brood, maar ook om er iets anders lekkers mee te maken.

Zoals deze kaasstengels. Met maar 2 ingrediënten heb je iets ontzettend lekkers op tafel staan. En of je het nu gebruikt als onderdeel van je hoofdmaaltijd, als bijgerechtje of als borrelhapje: ze zijn hoe dan ook een succes.

Kies trouwens vooral voor kaas die je zelf echt lekker vindt, want uit ervaring kan ik vertellen dat dit recept werkt met zo’n beetje elke soort kaas. Van mozzarella tot hele oude kaas, en van blauwe kaas tot brie. Ik koos dit keer voor de Maaslander Kruid & Pit in de smaak Rozemarijn en Pompoenpit. 



Ingrediënten:
  • 12 loempiavellen of vellen filodeeg
  • 140 gram kaas
  • Olie om in te bakken

Bereiding:
  • Snijd de kaas in 12 dikke repen. Als je kaasplakken gebruikt, dan kan je de plakken gewoon op elkaar leggen en ze dan in 12 repen snijden. 
  • Leg het loempiavel met een punt naar je toe. Leg de kaas hier op en vouw de punt er overheen. Vouw vervolgens de zijkanten naar binnen en rol vervolgens tot een stevige sigaar. Bewaar onder een vochtige doek terwijl je de rest maakt. 
  • Verwarm je olie op middelmatig vuur en bak hierin de kaassticks goudbruin en knapperig. Het kan zijn dat er wat kaas uit komt lopen. Geeft niks, is alleen maar lekker. Serveer meteen, bijvoorbeeld met wat mosterd of chilisaus.
Dit recept bevat een product dat is opgestuurd door een PR-bureau of merk. Dit is niet van invloed op mijn mening. Ik word niet betaald om over dit product te schrijven. 

25 juli 2016

Gefrituurde bloemkool met citroen en knoflook

Een aantal weken geleden ging ik met vriendin Laura eten bij restaurant Love & Peas in Den Haag. Een vegetarisch restaurant met Palestijnse gerechten, gerund door Yuval en Muawi. Ze maken hier de meest heerlijke hummus, hebben fantastische (en gratis!) pitabroodjes en serveren superlekkere pickles. Maar wat ik niet had verwacht, is dat ik daar de lekkerste bloemkool ever zou eten.

Laura en ik waren zo ondersteboven van de bloemkool dat we Yuval om het recept vroegen. En die gaf hij gelukkig meteen prijs. Het bleek uiteindelijk zo eenvoudig dat ik me afvroeg waarom ik er zelf niet op gekomen was, dus ik ging er thuis mee aan de slag. En wat blijkt? Ook als ik het thuis maak, is dit de lekkerste bloemkool die ik ooit heb gegeten. Het frisse van de citroen gecombineerd met de knoflook en peterselie maakt het een echt succesgerecht. Waag je er dus zeker eens aan!



Ingrediënten:
  • 1 bloemkool, in grove roosjes
  • 2 el citroensap
  • 1-2 teentjes knoflook, geraspt
  • Zout en peper
  • Olie om te frituren
  • Peterselie naar smaak

Bereiding:
  • Laat je frituurvet goed heet worden, zo’n 200 graden. Zorg er voor dat je bloemkool goed droog is, mocht je hem gewassen hebben. 
  • Meng de citroensap met de knoflook en zout en peper en zet aan de kant. Doe de bloemkool in de hete olie en bak tot ze roosjes mooi goudbruin zijn. Laat even goed uitlekken en meng ze als ze nog gloeiend heet zijn door het citroenmengsel. Serveer meteen en maak af met wat peterselie naar smaak.

22 juli 2016

Geproefd! Diner in Panorama Rail Restaurant

Als blogger word ik regelmatig uitgenodigd voor leuke events. Negen van de tien keer ga ik niet. Meestal omdat ik niet kan (ik heb gewoon een baan), soms omdat ik vind dat het niets te bieden heeft voor mijn lezers. Maar soms zit er een parel van een uitnodiging tussen, waarvan je weet: hier moet ik heen! En dat was het precies het geval toen ik uitgenodigd werd voor een etentje in Panorama Rail Restaurant.



Het Panorama Rail Restaurant bevindt zich in een trein. Een rijdende trein, welteverstaan. Tijdens een rit van bijna drie uur, maak je een rondje randstad terwijl je in de tussentijd gerechten geserveerd krijgt die bereid zijn in de keuken die ook in de trein zit. De recepten zijn afkomstig van Julius Jaspers, er is een volledig uitgeruste bar aan boord en de ambiance in het restaurant doet niet onder voor die in een normaal restaurant. 



Hoewel onze route iets korter was, kregen we na wat heerlijke kleine hapjes vier gerechten geserveerd. De eerste gang was gemarineerde longhaas met ingelegde komkommer en gedroogde knoflook. Heerlijk mals en goed op smaak gebracht. Daarna kwam de velouté met gerookte paling. De combinatie van de ietwat zoete velouté met de zoutige paling was erg goed bedacht. Vervolgens de gerookte zalm met wasabimayonaise. Ook niks mis mee. En tot slot de tarte tatin met vanille-ijs en amandelen. Een heerlijk zoet toetje dat de maaltijd prima afsloot. Dit alles onder het genot van het Nederlandse landschap dat aan je voorbij glijdt terwijl je stoel je constant zachtjes heen en weer wiegt. Ik kan ergere manieren bedenken om te reizen. 



Het was een hartstikke leuke avond en het eten was erg lekker. Maar er is een maar. Dit alles kost je normaal gesproken 99 euro per persoon, exclusief drankjes. En hoewel ik snap dat deze trein moet rijden, het personeel betaald moet worden en dit een bijzondere ervaring is, weet ik niet of ik in zo’n geval het menu bijzonder genoeg vind. Voor een kleine 100 euro per persoon kan je ook een lunch hebben in een sterrenrestaurant. Of een menu in het Okura. En als je bedenkt dat in het menu dat nu gebruikt wordt het hoofdgerecht bestaat uit kippendij, vind ik 99 euro per persoon echt teveel. Immers, in een normaal restaurant moeten huur en personeel ook gewoon betaald worden. 



Zou ik dit restaurant dan niet aanraden? Jawel, zeker wel! Alleen dan niet vanwege het eten, maar vanwege de ervaring. Elke keer iets anders zien als je naar buiten kijkt terwijl je geniet van een hapje en een drankje is echt iets bijzonders. Als de trein langs een station rijdt, maken mensen foto’s van de wagons alsof er celebrities langs rijden. En een biertje dat voor je getapt wordt in de trein, dat maak je niet vaak mee. Mocht je dus op zoek zijn naar een culinaire topervaring, dan zou ik je aanraden ergens anders te kijken. Maar mocht je gek zijn op treinen, je partner willen verrassen met een echt bijzonder avondje uit of willen genieten van het prachtige Nederlandse landschap met de vele koeien in de wei terwijl je een heerlijk menu voorgeschoteld krijgt, dan is dit absoluut iets voor jou.


Ik ben voor het eten in dit restaurant uitgenodigd door een PR-bureau. Dit is niet van invloed op mijn mening en ik word niet betaald om hierover te schrijven. 

20 juli 2016

Flammkuchen met chorizo, geitenkaas en aubergine

Flammkuchen zijn in! Dit knapperig gebakken deeg, belegd met zure room, spekjes en uien is een hit bij de borrel. En terecht. In een handomdraai zet je een heerlijk borrelhapje op tafel waar je je gasten, en jezelf, erg blij mee maakt. Maar ik vond het tijd voor variatie. Dus toen ik een pakket opgestuurd kreeg met onderstaande ingrediënten er in, was ik daar erg gelukkig mee en maakte direct deze flammkuchen.

Het resultaat was een supersmaakvol borrelhapje waarmee je makkelijk 8 mensen heel gelukkig kan maken. Lekker biertje erbij, en klaar ben je. Mocht je nu niet van aubergine houden, dan kan je die weg laten. Maar het is er wel super lekker bij.



Ingrediënten:
  • 1 aubergine van Melanza met kruidenmix voor gegrilde aubergine
  • 1 tl olijfolie
  • 1 rol Flammkuchendeeg van Tante Fanny
  • 1 zakje Stegeman Maaltijdverrijker licht pittige chorizoreepjes
  • 100 gram Old Amsterdam White
  • 100 gram ricotta
  • Een halve ui

Bereiding:
  • Verwarm de oven voor op 220 graden. Snijd de aubergine in plakken. Meng de olijfolie met de kruidenmix en smeer dit op de plakken. Leg aan de kant. 
  • Rol het deeg uit en leg op het bakpapier op een bakplaat. Besmeer met de ricotta. Snijd de Old Amsterdam White in blokjes en verdeel dit over het deeg. Doe hetzelfde met de chorizo. Snipper de ui, en strooi dit over het geheel. Leg de gekruide plakjes aubergine bovenop en doe het geheel zo’n 15 minuten in de oven, of tot het deeg mooi goudbruin is. Serveer meteen. 

Dit recept bevat meerdere producten die zijn opgestuurd door een PR-bureau of merk. Dit is niet van invloed op mijn mening. Ik word niet betaald om over dit product te schrijven. 


18 juli 2016

Tomaten-couscoussoep

Couscoussoep. Ik weet niet zo goed waarom, maar het zou niet zo snel in mijn hoofd opkomen om couscous in de soep te doen. Stom van mij, dat realiseer ik me nu. Gelukkig zat ook dit recept met ingrediënten in de Arab Food Lovers box en weet ik nu beter.

Couscous in de soep is namelijk super. Het maakt de soep lekker vullend en dik, waardoor je met een flinke kom soep echt wel een avondmaaltijd in handen hebt. En het mooie is: het is zo klaar, gezond en vegetarisch/vegan. Deze komt dus zeker weten vaker op tafel. 



Ingrediënten:
  • 210 gram tomatenpuree
  • 2 el ras el hanout
  • 200 gram couscous (in de box zat tomatencouscous van Yamna)
  • 6 el harissa
  • ½ bos verse koriander
  • 2 uien
  • 1 teentje knoflook
  • olijfolie
  • peper en zout
Bereiding:
  • Verhit een scheutje olie in een soeppan en bak hierin de ui, knoflook en gember enkele minuten tot de ui lichtbruin is. Voeg de tomatenpuree en de ras el hanout toe en bak kort mee.
  • Voeg ca. 1,5 liter kokend water toe. Roer goed door en voeg naar smaak wat peper en zout toe. Laat 10 minuten zachtjes koken.
  • Voeg de couscous toe, laat enkele minuten gaar koken. Breng de soep op smaak met 1-2 eetlepels harissa. Meer of minder mag ook; hoe meer, hoe pittiger!
  • Roer in een kommetje de rest van de harissa los met een flinke scheut olijfolie.
  • Verdeel de soep over grote soepkommen en bestrooi met wat koriander. Druppel er wat harissa-olie over en geef de rest van de harissa-olie er aan tafel bij om de soep nog pittiger te maken.


Dit recept bevat producten die opgestuurd zijn door een PR-bureau of merk. Dit is niet van invloed op mijn mening. Ik krijg niet betaald om over deze producten te schrijven.

15 juli 2016

Geproefd! door Maartje: Maggi mals & kruidig

Door Maartje

Er zijn van die dagen dat ik koken helemaal niet leuk vind. Afhaalchinees en pizza gaan op den duur ook vervelen. Ik moet me dus altijd maar over het ‘ik heb geen zin’ gevoel heen zetten. Maar soms gebeurt het dat er een product in mijn keukenlaatje ligt waardoor het koken ineens een stuk interessanter wordt.

Deze week was dat het zakje ‘Mals en kruidig’ van Maggi. Ik had de smaak zongerijpte tomaat. Het idee is simpel:

Gewone kip + gekruid papiertje = smakelijk gekruide, bijzondere, kip!

Het hele concept doet mij denken aan de nep tatoeages van vroeger. Je weet wel: van die plaatjes die je bij de kauwgum kreeg en met een beetje water op je arm moest wrijven.



Zeer interessant allemaal, tijd om aan de slag te gaan! Het werkt gelukkig heel makkelijk. De kipfilet plet je even met je handen/mes of deegroller en plaats je in de pan (zonder olie of boter) tussen het gekruide papiertje. Daarna is het een kwestie van bakken aan beide kanten tot de kip gaar is.

Wel moet je goed opletten dat de pan niet te heet wordt, want dan verbranden de kruiden in het papier en wordt de kip zwart! 



Het werkt makkelijk, ziet er lekker uit, maar smaakt het ook?

Jazeker! Ik vond het een heerlijk stukje kip! Mals, sappig en goed gekruid. Misschien een klein beetje aan de zoute kant maar samen met mijn aardappeltjes en sperzieboontjes een goede combi!

Dus vind jij gewone kip ook maar saai en wil je geen vieze handen van het zelf kruiden? Dan is ‘Mals en kruidig’ van Maggi echt iets voor jou!

13 juli 2016

Vogeltongpilaf met paprikapasta en dille

Nog een recept uit de Arab Food Lovers Box vandaag! Hierin zat namelijk een pak vogeltongen. Ik had hier nog nooit van gehoord, maar het leek heel erg op orzo: pasta in de vorm van rijst. Het bleek grotendeels hetzelfde: het verschil tussen Arabische pasta en Italiaanse pasta blijkt echter te zijn dat de Arabische pasta in de saus gegaard wordt, terwijl Italiaanse pasta in kokend water bereid wordt en daarna pas bij de saus gaat.

Dit recept is trouwens perfect voor een doordeweekse dag. Het is eigenlijk supersnel klaar, is een stevige maaltijd en kan, als je wat extra maakt, ook prima de dag erna mee als lunch naar je werk. Heerlijk comfort food!



Ingrediënten:
  • 4 el pittige paprikapuree (tomatenpuree kan ook)
  • 300 gram vogeltongpasta
  • 3 uien
  • 3 teentjes knoflook
  • 400 gram lams- of kalfsvlees (ik gebruikte lamsworstjes)
  • 2 el gedroogde munt
  • 1 stevige courgette
  • 1 bosje dille
  • peper en zout
  • olijfolie

Bereiding:
  • Verhit een flinke scheut olie in een stoofpan of wok en bak hierin de ui, knoflook en vlees in ca. 10 minuten zacht en goudbruin. Voeg de paprikapuree toe en bak kort mee.
  • Schep de pasta erdoor en voeg net zoveel water toe totdat de pasta ca. 1 cm onder staat. Laat de pasta op matig vuur rustig aan de kook komen. Als het water verdampt is, is alles gaar.
  • Schep nu de courgetteblokjes met de gedroogde munt en wat peper en zout door de pilaf en laat het geheel gaar worden.
  • Verdeel de pilaf over warme borden, bestrooi met de dille en besprenkel eventueel met wat druppels olijfolie.
Dit recept bevat producten die opgestuurd zijn door een PR-bureau of merk. Dit is niet van invloed op mijn mening. Ik krijg niet betaald om over deze producten te schrijven.

11 juli 2016

Caprese met appel-balsamicodressing

Eén van de meest ultieme zomergerechten is voor mij de caprese. Als de tomaten op hun lekkerst zijn, combineer je ze met zachte mozzarella, frisgroene blaadjes basilicum en, als ik het voor het zeggen heb, balsamico. Met een glas wijn erbij en eventueel een lekker knapperig stuk ciabatta, ben ik helemaal in mijn nopjes. Het liefst natuurlijk in de tuin, op een warme zomeravond.

Omdat Laurens niet zo gek is op balsamicoazijn en een andere gast die bleef eten toen ik dit op tafel zette niet zo van zuur houdt, besloot ik de balsamicoazijn te mengen met appelstroop. Dit geeft een dikkere maar vooral ook zoetere dressing die het uitstekend bleek te doen bij deze salade. Mocht je dus eens net een ander smaakje bij je caprese willen, dan raad ik deze dressing zeker aan. 



Ingrediënten:
  • 2 bollen (buffel)mozzarella
  • 3 goed rijpe trostomaten
  • Handvol basilicumblaadjes
  • 1 el olijfolie
  • 1 el balsamicoazijn
  • 1 el appelstroop

Bereiding:
  • Snijd de mozzarella en de tomaat in plakken. Meng de olijfolie, balsamico en appelstroop tot een gladde dressing. 
  • Leg de plakken tomaat en mozzarella om en om op een bord. Verdeel hier de dressing over. Maak af met de basilicumblaadjes.

8 juli 2016

Auberginesalade met de beste dressing ever

Onlangs kreeg ik de Arab Food Lovers box opgestuurd. Een maaltijdbox met ingrediënten voor 5 Midden-Oosterse gerechten, geleverd met recepten en al. Deze box kost nog geen 25 euro en staat na bestellen meestal al de volgende dag op tafel. Perfect voor als je inspiratie op is, of als je een leuk cadeau zoekt voor de foodie in je leven. Op de foto onderaan het recept zie je wat je precies krijgt in de box.

Eén van de recepten die in deze box zat, was de gefrituurde aubergine-paprikasalade. De verse ingrediënten voeg je zelf toe, de ingrediënten voor de dressing zaten in de box. En die dressing is precies waar ik het over wil hebben.

Ik heb namelijk een tijdje gedacht dat ik niet zo gek was op sumak. Dit lichtzure kruid had ik wel eens geproefd, en ik werd er niet gelukkig van. Wat vreemd is, want ik ben zo gek op zuur dat ik me soms in moet houden om niet gewoon een slok balsamicoazijn te nemen. (Geen grapje!) Nu vermoed ik echter dat de sumak die ik in mijn kastje had staan niet goed was, want de sumak uit deze box is fantastisch. En in combinatie met de andere ingrediënten in de dressing, gaan er Engelen zingen als je een hap neemt. Laurens, notoire auberginehater, heeft zijn portie met smaak opgegeten en vroeg of we dit vaker konden eten.

Dus, aan de slag met die aubergine!



Ingrediënten:
  • 1 el sumak
  • 100 ml granaatappelmelasse
  • 2 tl honing
  • 2 grote aubergines
  • 2 rode (punt)paprika’s
  • ½ teentje knoflook
  • olie om te frituren
  • 50 ml olijfolie
  • Zout
  • Eventueel wat blaadjes munt om te garneren

Bereiding:
  • Was en snijd de aubergines. Bestrooi met wat zout en laat dit kort staan. Maak ondertussen de paprika's schoon en snijd deze. 
  • Verhit in een frituurpan of wok een flinke laag olie. 
  • Dep de aubergines droog en frituur de aubergine en paprikastukken in niet te grote porties goudbruin in de hete olie. Laat op keukenpapier uitlekken. 
  • Pel en pers ondertussen de knoflook fijn. Meng in een kommetje een dressing van de knoflook, sumak, granaatappelmelasse, honing en wat zout naar smaak en een flink scheut olijfolie.
  • Bestrooi de koude of warme gefrituurde aubergine en paprika eventueel met wat zout en serveer ze met de granaatappeldressing en eventueel wat muntblaadjes.


Dit recept bevat producten die opgestuurd zijn door een PR-bureau of merk. Dit is niet van invloed op mijn mening. Ik krijg niet betaald om over deze producten te schrijven.

6 juli 2016

Piadina met kidneybonenspread en gebakken groenten

Vaak vind ik mezelf verwend met eten, omdat ik al zo ontzettend veel dingen heb geproefd. Het gebeurt me eigenlijk nooit dat er iets op de kaart staat in een restaurant dat ik niet ken of heb geprobeerd. Dus als ik dan iets nieuws ontdek, vind ik dat echt een feestje.

Zo was het ook met piadina. Mijn manager nam eens piadina mee, die haar vrouw had meegenomen toen ze haar familie in Italië bezocht. Ze liet me een stukje proeven, en ik was meteen om. Dit Italiaanse platbrod was fantastisch.

Piadina lijkt op het eerste oog gewoon een soort wrap, maar het is echt anders. Het is meer broodachtig, ze zijn wat dikker en veel rijker van smaak. Je hoeft er dus weinig aan te doen om ze lekker te maken en je kan er alle kanten mee op. Voor een zoete variant gebruik je bijvoorbeeld Nutella en banaan, maar je kan ze ook vullen met lekkere vleeswaren en wat Italiaanse kaas. Mijn versie van vandaag is vegetarisch, maar je kan er natuurlijk aan toevoegen wat je wil. Spekblokjes zouden hier heerlijk in zijn.

Oh, en traditioneel eet je piadina dubbelgevouwen, vergelijkbaar met quesedilla’s. Maar ik vind opgerold makkelijker eten. Dus sorry als ik nu iemand heb beledigd. 



Voor 4 piadina’s
Ingrediënten:
  • 4 piadina’s (te koop bij Albert Heijn)
  • 1 blikje kidneybonen (400 gram), uitgelekt en afgespoeld
  • 1 teentje knoflook, geraspt of geperst
  • ¼ tl chilipoeder
  • ¼ tl verse tijmblaadjes
  • 1 el olijfolie
  • 2 paprika’s, in reepjes
  • 2 uien, in halve ringen
Bereiding:
  • Doe de kidneybonen met de knoflook, chilipoeder en tijmblaadjes in de keukenmachine en draai tot een gladde puree. Voeg eventueel wat water toe als het mengsel te dik blijft om goed glad te worden. Zet aan de kant. 
  • Bak de paprika en de uien met wat zout en peper in de olijfolie tot ze goudbruin zijn. Verwarm de piadina’s zo’n 30 seconden per kant in een droge koekenpan, of tot lekker warm en soepel zijn. Besmeer ze dan met het bonenmengsel en verdeel het paprikamengsel er vervolgens over. Rol op en serveer meteen.

4 juli 2016

Sobanoodles met gember, miso en aubergine

Collega Merit schrijft een column voor een lokale krant. Onder het mom ‘Merit maakt mee’ loopt ze met allerlei mensen mee om nieuwe dingen te ervaren. Zo heeft ze bonbons gemaakt, een dagje met de brandweer meegelopen en meegezongen in een zeemanskoor.

Ze wilde ook een keer met mij koken, en dat kan natuurlijk. Dus maakten we iets met aubergine, want daar walgt ze van. Let wel: ze vroeg er zelf om.

Het eindresultaat was een kom sobanoodles met gember, miso en aubergine naar recept van Loveandlemons.com. En ook al was Merit ook na dit gerecht nog geen fan van de aubergine, het geheel was een groot succes.

En mocht je de column willen lezen, klik dan hier.



Voor 3 personen
Ingrediënten:
  • Voor de saus
  • 2 el misopasta
  • 2 el honing of agavesiroop
  • 2 eetlepels rijstazijn
  • 1 tl geraspte knoflook
  • 1 tl geraspte gember
  • 150 ml groentenbouillon
Verder
  • 2 el olijfolie
  • Blok stevige tofu
  • 1 aubergine, in plakken
  • 200 gram champignons, in plakjes
  • 2 lenteuitjes, in ringen
  • 300 gram sobanoodles
  • Paar flinke handenvol spinazie (150 gram ongeveer)
  • Sesamolie voor garnering

Bereiding:
  • Meng voor de saus de misopasta, honing, rijstazijn, knoflook, gember en bouillon door elkaar. Zet aan de kant. 
  • Dep de tofu goed droog met keukenpapier en snijd vervolgens in blokjes. Bak deze blokjes in 1 el olijfolie goudbruin. Zet aan de kant. Kook intussen de noodles. 
  • Bak in de resterende olijfolie de aubergine gaar. Voeg, als deze klaar zijn, de noodles, saus en spinazie aan toe en roer dit door tot de spinazie is geslonken. 
  • Serveer in kommen en maak af met de tofu, lenteuitjes en sesamolie.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...