Onlangs zag ik de documentaire Fed Up. In deze docu werd uitgegaan van het feit dat de huidige obesitasepidemie en een groot deel van de welvaartsziekten veroorzaakt werd door suiker. Het advies van de Wereldgezondheidsorganisatie is 6-8 theelepels suiker per dag maar daar zitten we met zijn allen ver boven. Omdat light producten over het algemeen lekkerder gemaakt worden met suiker en we door het eten van die light producten niet slanker zijn geworden, lijken de makers van de documentaire een punt te hebben.
Wit brood
Het probleem zit hem wat mij betreft niet in de zoete dingen die we eten. Een taartje, stuk chocola of een glas cola: daarvan weten we dat er suiker in zit en dat het niet goed voor ons is. Maar alle dingen waar we eigenlijk niet bij stilstaan? In een standaard wit brood (dat ik normaal nooit eet maar nu had gekocht omdat ik ziek was) vind ik bijvoorbeeld drie verschillende soorten suiker: glucose-fructosestroop, suiker en dextrose. Hoe dan? En wat denk je van verwerkt vlees zoals filet americain of paté? Als je de labels eens goed leest, kom je er achter dat in bijna al het voorbewerkte voedsel suiker zit. Dat is voor mij geen nieuws – ik ben een fervente labellezer – maar ik vond het wel een interessant verschijnsel. Wat zou het met me doen als ik 10 dagen lang geen toegevoegde suiker zou eten?
De conclusie: veel meer dan ik ooit had gedacht.
De conclusie: veel meer dan ik ooit had gedacht.
Eten, eten, eten
Om te beginnen moest ik mijn menu ernstig omgooien. Geen home made granola als ontbijt, want daar had ik honing doorheen gemengd. Een volkoren cracker met kaas dus. Wel die van Wasa, want die van Bolletje en Plus eigen merk bevatten suiker. Huttenkäse met fruit was ook een goede optie trouwens. Of yoghurt met havermout en fruit.
De lunch was helemaal interessant, vooral op mijn werk. Ik heb de luxe dat er elke dag een lunch voor me klaarstaat met verschillende soorten brood, crackers, vleeswaren, zoet en hartig beleg en soms knakworstjes of een lekker zoet broodje. Een kritische blik langs de lunch bracht me echter tot de conclusie dat mijn opties nu ineens zeer beperkt waren. Namelijk: een cracker met kaas en wat sambal. Plakje komkommer en tomaat erbij en klaar ben je. Kortom: ik nam al gauw mijn eigen lunch mee.
Het diner vond ik minder lastig. Ik kook altijd al zonder pakjes en zakjes dus daar hoefde ik weinig in aan te passen. Alleen mijn zeer geliefde zoete chilisaus (ook de zelfgemaakte) was even geen optie meer. Net als ketjap. En mayo. En mosterd. Toch vond ik daar mijn weg wel in en ging het eigenlijk prima.
Lichamelijk
Naast het gewijzigde menu, deed het fysiek heel veel met me. Dag 1 merkte ik er weinig van. Dag 2 en 3 stonden daarentegen in het teken van knallende hoofdpijn. Vanaf dag 4 had ik ineens het gevoel dat ik alles aan kon. Ik had bakken energie, was op het irritante af vrolijk en ik was scherp en alert. En dat gevoel bleef. Omdat je door suikervrij te eten een dip in je bloedsuikerspiegel voorkomt, is je energietoevoer de hele dag stabiel. Daarnaast sliep ik beter dan ik in tijden had gedaan. Allemaal gevolgen die ik niet aan zag komen.
Fantastisch dus?
Was het dan alleen maar fijn? Nee. Het nee moeten zeggen tegen taartjes op een verjaardag, niet mee kunnen eten van de croissants met Nutella bij de lunch en geen chilisaus door mijn saladedressing vond ik erg jammer. Daarbij kost het maken van mijn lunch me veel meer tijd, ben ik nog langer bezig met etiketjes lezen en is het zorgeloze van eten er een beetje uit.
De toekomst
Toch wil ik hiermee doorgaan. Ik wil niet zeggen dat ik 100% suikervrij wil eten (daar vind ik zoetigheid te lekker voor) maar ik wil er wel veel meer op letten dat ik geen dingen eet waar suiker niet in hoort. Dus een taartje of stuk chocola op zijn tijd vind ik meer dan prima en je hoeft je dus ook geen zorgen te maken dat er geen bakrecepten meer verschijnen op Blondie Kookt. Maar die filet americain gaat niet meer mee in mijn boodschappenkarretje.
Was het dan alleen maar fijn? Nee. Het nee moeten zeggen tegen taartjes op een verjaardag, niet mee kunnen eten van de croissants met Nutella bij de lunch en geen chilisaus door mijn saladedressing vond ik erg jammer. Daarbij kost het maken van mijn lunch me veel meer tijd, ben ik nog langer bezig met etiketjes lezen en is het zorgeloze van eten er een beetje uit.
De toekomst
Toch wil ik hiermee doorgaan. Ik wil niet zeggen dat ik 100% suikervrij wil eten (daar vind ik zoetigheid te lekker voor) maar ik wil er wel veel meer op letten dat ik geen dingen eet waar suiker niet in hoort. Dus een taartje of stuk chocola op zijn tijd vind ik meer dan prima en je hoeft je dus ook geen zorgen te maken dat er geen bakrecepten meer verschijnen op Blondie Kookt. Maar die filet americain gaat niet meer mee in mijn boodschappenkarretje.
Eet jij veel suiker? Zou je overwegen om ook eens suikervrij te eten, of heb je dat misschien al eens gedaan?
Foto's met dank aan Suat Eman en Phasinphoto bij Freedigitalphotos.net.
