Culinair experiment: meringue

Ergens begin februari 2012 liet Rudolph op 24Kitchen een recept zien voor Italiaanse meringue. Oftewel, meringue waarbij suikersiroop van 121 graden Celsius door de geklopte eiwitten gaat waardoor de meringue eigenlijk meteen gaart. Hij zei toen iets als “Dit schuim is heel stevig. Ik zou nu een toef op mijn werkbank kunnen spuiten en die staat er over zes weken nog.” Kritische kijker dat ik ben, besloot ik het zelf eens te proberen. Op 5 februari 2012, om precies te zijn. Rudolph had gelijk, zes weken later stonden de meringues er nog. 

Mijn theorie was: als het zes weken zo blijft staan, dan kan dat vast nog veel langer. Dus zette ik het bord bovenop een keukenkastje en keek er eigenlijk niet meer naar om. Tot ik na mijn verhuizing ineens met dit bord geconfronteerd werd. “Moet je hier nog iets mee?” werd me gevraagd. 

 

Gisteren heb ik de meringues weggegooid. Ze hebben dus een jaar een vier maanden gestaan. En inderdaad, ze zagen er, op het laagje stof na, nog net zo uit als op dag 1. De smaak ging er trouwens wel op achteruit. Dat was te verwachten, maar ik kon het toch niet laten om even te proeven. Niets aan overgehouden hoor.

Maar nu mijn vraag: wat is het vreemdste culinaire experiment dat jij ooit hebt gedaan? En hoe is dat ontstaan?